دربند توچال ولنجک 1401/9/18

*متاسفانه به دلیل مه در بازگشت از قله قسمتی از مسیر به درسی مسیریابی نشده است

این هفته بعد از بارش سنگین برف در ارتفاعات تهران تصمیم داشتم دوباره از مسیر درکه به قله صعود کنم ولی به این دلیل که حدس میزدم این مسیر به احتمال زیادی صبح جمعه برفکوبی نشده باشد از مسیر دربند تصمیم به صعود گرفتم این اولین صعود زمستانیم از مسیر دربند بود به خاطر همین با همنورد عزیر جناب آقای ندیروند تصمیم به صعود از مسیر دربند گرفتم.
ساعت 4 صبح از میدان مجسمه صعودمون رو آغاز کردیم مسیر شیرپلا به دلیل بارش برف و هوای سرد منجمد شده بود و این کار صعود رو یکم سخت میکرد چرا که قسمت دست به سنگ مسیر احتمال لیز خوردن وجود داشت بعد از عبور از این قسمت ساعت 5:50 دقیقه به پناهگاه شیرپلا رسیدیم و بعد از صرف صبحانه حدود ساعت 7 حرکتمون رو به سمت قله از سر گرفتیم هوا برخلاف داخل شهر بسیار پاک بود و مناظر بدیعی رو در مسیر دیدیم بخصوص زمانی که در یال آخر
دماوند پر ابهت رو دیدم! چه منظره ای! با اختلاف منظره های این صعود یکی از بهترین منظره های کل عمرم بود! واقعا مانند یک رویا بود! و از همه عجیب تر این بود که این منظره در بالای یکی از آلوده ترین شهر های جهان رخ میداد! بعد از دیدن چنین صحنه های بدیع حدود ساعت 10 به قله رسیدیم. دمای حسی قله بنا به گفته هواشناسی منفی 20 درجه بود ولی خوشبختانه باد چندانی نمی وزید و قابل تحمل بود.
در طول مسیر با اینکه در بعضی مکان ها احتمال سر خوردن وجود داشت ولی بدون کرامپون این مسیر را صعود کردیم ولی داشتن یک کرامپون 4 شاخ کاملا کافی بود.
بعد از توقف نیم ساعته در قله و گرفتن عکس های ناب از دماوند و دریای ابر حرکتمون به پایین رو شروع کردیم در مسیر برگشت بعد ایستگاه 7 از مسیر بالایی به پایین آمدیم چراکه این مسیر برف کمتری دارد و کار پایین آمدن راحتتر است .
حوالی ساعت 12 به ایستگاه 5 رسیدیم و به مدت یک ساعت در آنجا توقف کردیم مسیر بازگشت بالکل زیر مه بود و شعاع دید بعد ایستگاه 5 تا 2 یا 3 متر و حتی کمتر هم میرسید.!
همینطور در مه غلیظ به مسیرمان ادامه دادیم و در ساعت 3.5 ظهر به ولنجک رسیدم.
.
این کوهپیمایی بسیار جذاب بود از یخ زدگی مسیر شیرپلا تا آسمان کاملا آبی قله و تا مه غلیظ فرود!